تقریبا تمام مردم دنیا به وجود یک نیروی برتر، که خالق همه عالم و کائناته اعتقاد دارن. اعتقاد به یکتاپرستی همیشه بوده و در پاره ای از نقاط دنیا مردمی که نمیتونستن این مسئله رو درک کنن به پرستش اشیاء و اجسام میپرداختن، لذا برای هدایت این اقوام، معلمانی در قالب پیامبر الهی بر اونها ظهور میکردن و سعی در ارشاد و هدایت اونها به سمت یکتاپرستی میکردن. داستانهای بسیاری در این خصوص شنیدیم و برگه های تاریخ پر از این موارده. وقتی داستان پیامبران، امامان، شعرا، اندیشمندان، دراویش و… رو مطالعه میکنی متوجه میشی که همه اونها یک منظور واحد رو میخواستن برسونن. و برداشت هرکس از خداوند به نوعی متفاوت اما خیلی نزدیک به هم بود. همگی به این معتقد بودن که برای رسیدن به یک خواسته باید به جایی چنگ زد. به یک نیروی برتر… در این مطلب قصد دارم با توضیحاتی نقش خدا در رسیدن به آرزو رو شرح بدم.

کل عالم در طی یک سیر تکاملی به وجود اومده و لازمه که بدونی هیچ چیز در این عالم با یک بشکن زدن ایجاد نشده. برای درک این مسئله وقتی به نحوه شکل گیری یک اتم و بعد مولکول و بعد سلول و… نگاه میکنیم، این تکامل رو به خوبی میتونیم ببینیم که چطور همه چیز طی میلیاردها سال ذره به ذره خلق شده. اما این خلق شدنها بدون برنامه و اتفاقی نبوده و نظمی که بین همه چیز وجود داره کاملا گویای این مسئله ست که یک نیروی خلق کننده بر این عالم احاطه داشته که از لحاظ دانش و بینش، فراتر از تصور ما انسانهاست. اما طبق آموخته های دینی به این باور رسیدیم که خالق هستی، ما رو سرآمد همه مخلوقاتش آفرید و هوش و عقل داده تا بتونیم دست به خلق کردن بزنیم.

نیروی برتر همیشه و در همه حال در جزء به جزء این عالم وجود داره و مدام در حال بسط و گسترش این دنیاست. نقش خدا در رسیدن به آرزو برای بسیاری از افراد محسوس نیست و به محض رسیدن به خواسته شون غرور باعث میشه که این منبع قدرت رو نادیده بگیرن و خودشون رو منبع رسیدن به مقصد بدونن. در حالیکه همون شخص در زمان نیاز، بارها دست به دعا برداشته و از خداوند درخواست کرده بود که کمک کنه تا به آرزوش برسه و حالا که رسیده نقش خدا در رسیدن به آرزو های خودش رو حس نمیکنه. و اصلا این خصلت انسانهاییه که با چسبیدن به مادیات ، معنویات رو از یاد میبرن. البته ذکر این موضوع الزامیست که خداوند در درون ماست. نه بالای سر ما در آسمانها.

ترسیم روش نقش خدا در رسیدن به آرزو

همونطور که در مطالب قبلی گفتیم، جهان ما یک جهان کوانتومیست. و همه چیز به هم متصله. برای درک بیشتر این موضوع یک مثال میزنم. یک لیوان آب رو در نظر بگیر، در ظاهر امر آب صاف و زلالی رو میبینی اما اگر قطره ای از این آب به هم پیوسته رو زیر میکروسکوپ ببری، شاهد موجودات و آنزیم هایی خواهی بود که اصطلاحا تک سلولی یا چند سلولی هستن و در یک فضای خلاء مانند شناورن و هرگز به این موضوع پی نمیبرن که در اصل در قطره ای زندگی میکنن که در یک لیوان آبه. یعنی تازه متوجه میشی که این مواد به ظاهر به هم پیوسته خود از جزئیات ریزتری تشکیل شدن و از هم فاصله دارن. حتی اگر با وسیله ای قوی تر به یکی از همون تک سلولی ها خیره بشی، شاهد دنیایی ریزتر خواهی بود که شامل اتم ها و الکترونها و…. غیره ست. لذا در ابعاد بزرگتر یعنی در دنیای ما هم به همین شکله و شاید ما در سطلی بزرگتر غوطه ور باشیم و خودمون ندونیم. اما چیزی که واضحه اینه که ما جزئی از دنیای کوانتومی اطرافمون هستیم.

این مقاله رو از دست نده: آیا رسیدن به هر رؤیایی ممکنه؟

خداوند که در خلق عالم نقش مستقیم داشته، جایی بر فراز کوه واینستاده و مثلا بگه ای درخت تو موجود شو یا ای دریا، ای انسان تو موجود شو…. بلکه خلق کردن رو از خودش و از درون خودش شروع کرده و ما همه بخشی از وجود خدائیم. و در نتیجه ما درون خدا و خدا در درون ماست. به همین علته که میگن اگه میخوای خدا رو بشناسی خودت رو بشناس. چون اصولاً انسان آینه خداست. پس اگر خواسته ای داری باید از خودت شروع کنی. خودت رو باور کنی و با خدای درونت حرف بزنی اطمینان داشته باشی که صدات رو میشنوه همونطور که خودت صدای خودت رو میشنوی و از نیت خودت باخبری.

لذا وقتی درخواستی رو مطرح میکنیم و از خدا میخوایم که ما رو به خواسته هامون برسونه این درخواست مثل یک ارتعاش از روح و ذهن و جسم ما پراکنده میشه و به کل هستی مخابره میشه. و سلسله ای از اتفاقها دست به دست هم میدن تا یک آرزو برآورده بشه. ولی با توجه به تکاملی بودن رخدادهای عالم، بسته به شرایط و نوع درخواست، شکل گیری و تحویل درخواست از طرف کائنات، زمان مشخصی نداره و ممکنه یک لحظه و یا چند سال طول بکشه.

نقش خدا در رسیدن به آرزو در اینجا پر رنگ میشه که پس از شنیدن صدای تو، کائنات رو به جنب و جوش وادار میکنه و کارگردانی میکنه همه چیز رو تا تو به خواسته ات برسی. اما شرایطی هم وجود داره که برای هر خواسته یا آرزو باید اونها رو در نظر بگیری.

1- مادامی که خودت درخواستی نداشته باشی، خدا هم هیچی برات نخواهد خواست.

2- باور داشتن به این امر که خداوند به تو گوش میده و تو رو به آرزوت میرسونه بسیار ضروریست.

3- یادآوری و مرور آرزوها در هر لحظه و هر روز، چون اگه تو آرزوت رو از یاد ببری خدا هم اونو از لیست حذف خواهد کرد.

4- نشانه های پیشرفت و رسیدن به اون آرزو رو در یاب و بابت همه چیز شکرگزار باش.

5- از هرچی موج و جو منفیه دور باش و در مورد آرزوت با هیچکس صحبتی نکن.

6- در همه حال در حال زمزمه کردن و تکرار خواستن از خدا باش.

در مطالب بعدی به مقولات بیشتری در خصوص درک خداوند می پردازم و امیدوارم بتونم قدمی مثبت جهت خداشناسی مدرن بردارم. ضمناً با درج نظرت در پایین همین مطلب میتونی در تکمیل این مقاله سهیم باشی. پس دریغ نکن.